HOME / Onderzoek naar misstanden bij de schadeafwikkeling van veteranen

Onderzoek misstanden schadeafwikkeling veteranen

Er is behoefte aan een grondige evaluatie van de huidige systemen en processen rondom schadevergoedingen voor veteranen. Een onafhankelijk onderzoek zou kunnen bijdragen aan het verbeteren van de situatie en het aanpakken van de misstanden. Het is van groot belang dat veteranen de zorg en erkenning krijgen die ze verdienen, zodat ze weer verder kunnen met hun leven na hun zware diensttijd.

Tijd voor échte verandering!

Jurist Ferre van de Nadort uit Beilen: onderzoek nodig naar misstanden schadeafhandeling veteranen. ‘Gezinnen aan de rand van de afgrond’

Onderzoek naar misstanden bij de schadeafwikkeling van veteranen

Met de toenemende dreiging van oorlog is het van groot belang dat we onze militairen goed behandelen. Veteranen die met trauma’s terugkeren van hun missies, zoals post-traumatische stressstoornis (PTSS), ervaren vaak lange wachttijden voor schadevergoedingen. Dit kan ernstige financiële en psychische gevolgen hebben. Ombudsman Reinier van Zutphen heeft zijn zorgen geuit over deze situatie en de impact ervan op veteranen en hun gezinnen.

Veteranen, zoals Monique Vos, die gediend heeft in Cambodja en Bosnië, vertellen hun verhaal over de zware impact van hun diensttijd. Na terugkomst uit een zware uitzending kan het leven van een veteraan ingrijpend veranderen. Veel veteranen, inclusief Monique, hebben moeite om hun leven weer op te pakken. De beelden van hun ervaringen komen vaak weer naar boven, wat leidt tot emotionele en mentale strijd.

Het voelt alsof ze je laten zwemmen in een grote zee en als je dan bijna de kant hebt geraakt, word je door een golf weer naar achteren gedrukt.

Monique Vos, veteraan.

De procedures voor schadevergoedingen kunnen jaren duren, soms wel tot twintig jaar. Dit resulteert in een onmenselijke strijd voor veteranen die al worstelen met hun mentale gezondheid. De overheid heeft de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat veteranen de steun en compensatie krijgen waar ze recht op hebben. Helaas blijkt dat de meeste aanvragen voor schadevergoeding niet binnen de beloofde termijn van twee jaar worden afgehandeld.

Juridische deskundigen, zoals Ferre van de Nadort, ondersteunen veteranen in hun strijd voor erkenning en compensatie. Hij wijst erop dat veteranen vaak jarenlang moeten wachten voordat ze überhaupt in aanmerking komen voor een schadevergoeding. Dit is niet alleen frustrerend voor de veteranen zelf, maar ook voor hun gezinnen, die vaak de gevolgen van deze situatie ondervinden.

De minister van Defensie, Ruben Brekelmans, heeft beloofd dat de communicatie en samenwerking met veteranen verbeterd moeten worden. Echter, critici zijn sceptisch over deze beloften. Ze wijzen op de lange wachttijden en het gebrek aan effectieve oplossingen. Veteranen voelen zich vaak in de steek gelaten door de overheid, die hen in de kou laat staan.

Een belangrijke aanbeveling van de ombudsman is om sneller in gesprek te gaan met veteranen en hun behoeften centraal te stellen. Het is cruciaal dat de overheid niet alleen kijkt naar de financiële kant, maar ook naar de emotionele en psychologische ondersteuning die veteranen nodig hebben. Dit zou kunnen helpen om de procedures te versnellen en veteranen beter van dienst te zijn.

Er is behoefte aan een grondige evaluatie van de huidige systemen en processen rondom schadevergoedingen voor veteranen. Een onafhankelijk onderzoek zou kunnen bijdragen aan het verbeteren van de situatie en het aanpakken van de misstanden. Het is van groot belang dat veteranen de zorg en erkenning krijgen die ze verdienen, zodat ze weer verder kunnen met hun leven na hun zware diensttijd.

 

Bekijk de uitzending van Nieuws van de dag

Schrijf je in en blijf op de hoogte

10+ jaar voor erkenning is te lang!

Het gevecht om erkenning voor veteranen met PTSS

Veteranen die hun land hebben gediend, verdienen eerlijke en snelle erkenning, niet een bureaucratisch gevecht dat decennia duurt. Dit artikel belicht de schrijnende realiteit van veteranen en hun families die vastlopen in een systeem dat traag en onrechtvaardig handelt. Het is tijd voor een menselijker beleid, waarin erkenning en rechtvaardige schadevergoeding geen strijd hoeven te zijn.

HOME / Onderzoek naar misstanden bij de schadeafwikkeling van veteranen

Onderzoek misstanden schadeafwikkeling veteranen

Er moet een onafhankelijk onderzoek komen naar misstanden bij de schadeafhandeling van veteranen. Dat schrijft jurist Ferre van de Nadort uit Beilen aan de hoogste ambtenaar van het ministerie van Defensie.

Tijd voor échte verandering!

Jurist Ferre van de Nadort uit Beilen: onderzoek nodig naar misstanden schadeafhandeling veteranen. ‘Gezinnen aan de rand van de afgrond’

Onderzoek naar misstanden bij de schadeafwikkeling van veteranen

Er moet een onafhankelijk onderzoek komen naar misstanden bij de schadeafhandeling van veteranen. Dat schrijft jurist Ferre van de Nadort uit Beilen aan de hoogste ambtenaar van het ministerie van Defensie.

In zijn brief aan secretaris-generaal van Defensie Markus Schurink benadrukt Van de Nadort dat de menselijke maat bij de schadeafwikkeling vaak ver te zoeken is. Hoewel alles in regelgeving goed is geregeld, wordt daar bij de afwikkeling anders mee omgegaan. Menselijk handelen is volgens hem de oorzaak dat de schadeafwikkeling veel te lang duurt en er oneigenlijke druk wordt uitgevoerd op “onderhandelingen”. Daardoor moeten veteranen onnodig lang wachten op hun schadevergoeding.

 

Ptss

Het gaat om veteranen met een posttraumatische stressstoornis (ptss). Deze ex-militairen, met meestal jonge gezinnen, zitten vaak jarenlang in een traject om een schadevergoeding te krijgen. Met veel psychische en financiële problemen tot gevolg. ,,Die brengen gezinnen tot aan de rand van de afgrond”, aldus Van de Nadort.

Veteranen met ptss zijn vaak geheel of deels afgekeurd. Ze hebben recht op een schadevergoeding voor hun letsel opgelopen tijdens hun diensttijd, vaak ontstaan tijdens een uitzending in het buitenland. Er gaan soms jaren overheen voordat bij hen ptss wordt vastgesteld en dan duurt het nog jaren voordat een schadevergoeding wordt toegekend.

Een schadevergoeding gaat vaak om vele tonnen, omdat die grotendeels wordt bepaald op basis van de carrière die de veteraan bij Defensie had kunnen hebben en op pensioenverlies. De regeling is bedoeld om veteranen te helpen hun leven weer op te pakken. Volgens de Algemene Rekenkamer is er tussen 2015 en dit jaar zo’n 215 miljoen euro uitgekeerd aan schadevergoedingen aan gewonde veteranen.

 

Onnodige medische adviezen

Als voorbeeld noemt Van de Nadort het gebruik van medische adviezen. Voordat een veteraan voor een schadevergoeding in aanmerking komt, heeft hij of zij al een lang traject van 10 tot 20 jaar doorlopen. Gedurende deze periode wordt de mate van invaliditeit door keuringsartsen van Defensie meerdere keren beoordeeld. Het medische dossier van de veteraan wordt zorgvuldig vastgelegd en beoordeeld in rapportages.

Ondanks deze uitgebreide en langdurige procedure, blijkt dat schadebehandelaars van Defensie vaak extra medisch onderzoek verlangen, wat tegen het eigen beleid in kan gaan. Dit leidt niet alleen tot aanzienlijke vertragingen – soms wel een jaar – maar ook tot veel onzekerheid voor de veteraan. Vaak worden deze extra adviezen pas op het einde van het proces, tijdens onderhandelingen, ingebracht. In veel gevallen blijken de adviezen zelfs ondeugdelijk of onterecht te zijn ingewonnen.

Het aanvragen van adviezen voor andere doelen dan waarvoor zij bedoeld zijn, is niet toegestaan. Het voortdurende proces van extra onderzoek en het inroepen van niet-relevante adviezen maakt het schadevergoedingstraject voor veteranen vaak lang en onduidelijk, wat zorgt voor onaanvaardbare druk.

 

Zorgen

Van de Nadort heeft grote zorgen over de wijze waarop de schadevergoedingen voor veteranen met letsel worden afgehandeld met vaststellingsovereenkomsten. Volgens de regelgeving is Defensie is als overheid verplicht om het bedrag dat uit de schadeberekening naar voren komt bij besluit vast te leggen en te betalen. Toch doet zij dat in de regel niet.

In plaats van het betalen van het schadebedrag treedt zij in “onderhandeling” en voert de druk op om een vaststellingsovereenkomst te tekenen, bijvoorbeeld door de uitbetaling van de schadevergoeding afhankelijk te stellen van de ondertekening van de vaststellingsovereenkomst. Door de druk en de duur van de procedure (soms 8 jaar) en de financiële noodsituatie waar veel veteranen in verkeren tekenen zij vaak onder druk voor een te lage vergoeding om van de ellende af te zijn.

Hij verzoekt Defensie een onderzoek in te stellen naar de afdeling die schadevergoedingen van veteranen afhandelt en de wijze waarop deze vergoedingen tot stand zijn gekomen.

 

De raadsman uit Beilen voelt zich gesteund door de Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen. Die presenteerde vorige maand een onderzoek waaruit bleek dat veteranen met letsel veel te lang moeten wachten op hun schadevergoeding. Van Zutphen noemt de situatie van veel veteranen ‘bedroevend’ en stelt dat zij onbehoorlijk worden behandeld.

Lees ook het artikel in het Dagblad van het Noorden

Schrijf je in en blijf op de hoogte

10+ jaar voor erkenning is te lang!

Het gevecht om erkenning voor veteranen met PTSS

Veteranen die hun land hebben gediend, verdienen eerlijke en snelle erkenning, niet een bureaucratisch gevecht dat decennia duurt. Dit artikel belicht de schrijnende realiteit van veteranen en hun families die vastlopen in een systeem dat traag en onrechtvaardig handelt. Het is tijd voor een menselijker beleid, waarin erkenning en rechtvaardige schadevergoeding geen strijd hoeven te zijn.

HOME / (On)tevreden over vaststellingsovereenkomst?

(On)tevreden over vaststellingsovereenkomst?

Veel veteranen tekenen een vaststellingsovereenkomst. Maar moet dat wel? En wat zijn de nadelen hiervan? Lees meer over dit onderwerp en werk mee aan mijn onderzoek.

Zonder vaststellingsovereenkomst zelfde schadevergoeding

Veel klachten van veteranen dat ze onder druk tekenen

De procedure om een schadevergoeding te krijgen duurt te lang. Na de schadeberekening wordt “onderhandeld” over een vaststellingsovereenkomst. Maar wist u dat u ook zonder vaststellingsovereenkomst recht heeft op de uitkomst van de schadeberekening? Waarom zou u dan nog een nadelige vaststellingsovereenkomst tekenen? Veel veteranen tekenen toch onder druk, of omdat zij het idee hebben dat er geen andere keuze is. Hieronder leg ik het uit.

Zo hoort het

Veteranen die schadevergoeding aanvragen nadat zij tijdens hun uitzending letsel hebben opgelopen moeten veel te lang wachten op hun geld. Dit stelt Veteranenombudsman Reinier van Zutphen na onderzoek, samen met de Rekenkamer. Hij noemt de situatie van veel veteranen ,,bedroevend”: ,,Veteranen met letselschade worden nog steeds onbehoorlijk behandeld.”

De Veteranenombudsman onderzocht de afhandeling van letselschadevergoeding voor militairen ook al in 2021. De ellende die toen werd geconstateerd, bestaat nog steeds, aldus de Veteranenombudsman in het zojuist vrijgegeven rapport over de behandeling van letselschadeclaims van veteranen. ,,De procedures moeten korter en duidelijker, die zijn nog altijd stressvol en belastend voor veteranen. Veteranen vinden de procedure nog steeds te ondoorzichtig en de behandelingsduur te lang.”

Gemiddeld duurt de afhandeling van de schadeclaim drie jaar. Sommige veteranen wachten echter al acht jaar op een uitkomst, terwijl zij zich vaak al in een kwetsbare positie bevinden. Een groot deel van deze veteranen kampt met posttraumatische stressstoornis (PTSS).

 

‘Schaderegeling heeft negatief effect’

Veteranenombudsman Reinier van Zutphen: ,,De regeling die bedoeld is om de veteraan en zijn familie rust en zekerheid te bieden voor de toekomst, heeft door de lange duur en het ingewikkelde proces een tegenovergesteld effect. Een regeling die veteranen moet helpen, belemmert diezelfde veteranen in het weer oppakken van hun leven.”
,,Veteranen geven aan onvoldoende informatie te krijgen over de afhandeling van hun aanvraag. Ze weten hierdoor niet goed waar ze aan toe zijn. Ook zorgt het gebrek aan informatie voor wantrouwen, wat vervolgens weer in de weg kan staan van een vlotte en transparante afhandeling van de letselschadeclaim”, aldus de ombudsman.
Defensie krijgt forse kritiek van de ombudsman. Praktische problemen die vier jaar geleden al bekend waren, zijn nog steeds niet opgelost. Zo kunnen medische dossiers nog steeds niet digitaal worden aangeleverd. ,,Ik kan niet anders dan vaststellen dat Defensie onvoldoende urgentie voelt om naar oplossingen te zoeken voor de veteraan”, aldus Veteranenombudsman Reinier van Zutphen.

 

Defensie heeft structureel tekort juridisch personeel

Ook de advocaten die militairen bijstaan zijn oorzaak voor de ellenlange procedures, zegt de ombudsman. Die nemen ,,onvoldoende verantwoordelijkheid voor hun eigen handelen. De procedure kan een stuk minder belastend zijn als zij met elkaar in gesprek gaan en actief de samenwerking opzoeken.

Veteranen kunnen de gevolgen van blijvende fysieke of mentale schade verhalen bij het ministerie van Defensie. Dit gebeurt via de Regeling Volledige Schadevergoeding (RVS).

De Algemene Rekenkamer heeft gelijktijdig met de ombudsman de RVS-procedure onderzocht. Daaruit blijkt dat zestig procent van alle zaken niet binnen twee jaar wordt afgehandeld, zoals het streven is van de minister van Defensie. De Rekenkamer oordeelt dat Defensie een structureel tekort heeft aan juridisch personeel, ,,wat ten koste gaat van dienstverlening aan veteranen”.

 

De procedures moeten korter en duidelijker

In het rapport van de ombudsman wordt een veteraan geciteerd, die al heel lang wacht op afronding van zijn claim: ,,Mijn vergoeding heb ik in mijn dromen al uitgegeven aan het weer oppakken van ons leven en gelukkig zijn. Het lijkt erop dat Defensie ons daarin tegenhoudt. Het zou fijn zijn om dit hoofdstuk af te kunnen sluiten na deze jarenlange voortslepende zaak.”

Ombudsman Van Zutphen zegt ,,blij te zijn dat hiermee de feiten nu eindelijk boven tafel zijn. Het onderzoek van de Algemene Rekenkamer bevestigt wat veteranen mij vertellen”.

 

Mijn vergoeding heb ik in mijn dromen al uitgegeven aan het weer oppakken van ons leven en gelukkig zijn. Het lijkt erop dat Defensie ons daarin tegenhoudt

Integriteitsonderzoek naar verantwoordelijke afdeling

De Drentse jurist Ferre van de Nadort – die momenteel honderd zaken heeft lopen waarbij veteranen zijn betrokken – eist een integriteitsonderzoek naar de juridische afdeling van Defensie, naar aanleiding van het verwoestende oordeel van de ombudsman. Hij stelt dat de afdeling ,,na tien jaar de zaken nog steeds niet op orde heeft. Ik heb daar geen enkel begrip voor en kan dat ook niet uitleggen aan mijn cliënten. De afwikkeling duurt te lang en er worden vaak onnodige obstakels opgeworpen.”

 

Praktijken Defensie zijn een overheid onwaardig

Het langste traject dat de Drentse jurist voerde voor een veteraan duurde maar liefst acht jaar. Van de Nadort: ,,Defensie dwingt veteranen om vaststellingsovereenkomsten te tekenen. Er vindt een zogenaamd overleg plaats, waarbij Defensie ten nadele van de veteraan afwijkt van haar beleid over de hoogte van de schadevergoeding. Na jaren discussie kan de veteraan slikken of stikken: of je blijft in een uitzichtloze situatie zitten, of je tekent tegen finale kwijting en je krijgt je schadevergoeding. Deze praktijk is een overheid onwaardig en zorgt voor veel onnodige vertraging. Defensie past dit ook daadwerkelijk als drukmiddel toe. Deze praktijk ondermijnt de rechtspositie van de veteraan.”

 

Stop met deals sluiten met veteranen

Hij bepleit het stopzetten van het sluiten van vaststelingsovereenkomsten. ,,De overheid hoort gewoon een schadebesluit te nemen, waartegen eventueel bezwaar en beroep kan worden ingesteld. Dan kan de veteraan de schadevergoeding krijgen die Defensie heeft vastgesteld en wordt hij niet gedwongen om tegen zijn zin in een overeenkomst te tekenen. Dit is trouwens ook hoe ons staatsbestel is ingericht en hoe burgers tegen de overheid worden beschermd. Defensie ondermijnt dit.”

Volgens de Rekenkamer is er tussen 2015 en dit jaar zo’n 215 miljoen euro uitgekeerd aan schadevergoedingen aan gewonde veteranen.

#EerlijkeSchadevergoeding #GeenStrijdNaDienst #RespectVoorVeteranen

Lees het hele artikel in het Dagblad van het Noorden

10+ jaar voor erkenning is te lang!

Het gevecht om erkenning voor veteranen met PTSS

Veteranen die hun land hebben gediend, verdienen eerlijke en snelle erkenning, niet een bureaucratisch gevecht dat decennia duurt. Dit artikel belicht de schrijnende realiteit van veteranen en hun families die vastlopen in een systeem dat traag en onrechtvaardig handelt. Het is tijd voor een menselijker beleid, waarin erkenning en rechtvaardige schadevergoeding geen strijd hoeven te zijn.

Samen sterk

Deel je ervaring en help het veteranenbeleid te verbeteren.

Ben jij een veteraan of familielid en loop je vast? Heb je te maken met trage procedures, onrechtvaardige schadevergoeding of gebrek aan erkenning? Jouw ervaring telt en kan het verschil maken!

HOME / Veteranen in Eelde na vernietigend rapport ombudsman

Eerlijk veteranenbeleid

Het rapport van de nationale ombudsman is overduidelijk. De zorg aan veteranen met letsel laat sterk te wensen over. Op de Thuisbasis Veteranen in Eelde kunnen ze erover meepraten.

Tijd voor échte verandering!

Er is veel verborgen leed

Veteranen in Eelde na vernietigend rapport ombudsman: ‘Sommige jongens zijn zes jaar bezig. Ze worden vaak tegengewerkt’

Het rapport van de nationale ombudsman is overduidelijk. De zorg aan veteranen met letsel laat sterk te wensen over. Op de Thuisbasis Veteranen in Eelde kunnen ze erover meepraten.

Nationale ombudsman Reinier van Zutphen gebruikte een aantal zaken van de Thuisbasis Veteranen voor zijn vernietigende rapport over de zorg aan oud-militairen die letsel opliepen tijdens of na hun diensttijd. Vooral veteranen die geestelijk een krasje, of beter een flinke kras, opliepen.

Op het landgoed in Eelde tegenover de luchthaven worden sinds enkele jaren veteranen met een posttraumatische stressstoornis (ptss) opgevangen. Oud militairen die in Irak, Afghanistan, Bosnië, Kosovo of Mali op missie zijn geweest. Na hun uitzending liepen ze tegen grote mentale problemen aan. Ze slapen slecht, kregen thuis problemen en voelen zich vaak niet begrepen. Op de Thuisbasis in Eelde kunnen ze hun ei kwijt bij lotgenoten, militairen die hetzelfde hebben meegemaakt als zij.

Erik Vels is mede-oprichter van de Thuisbasis Veteranen en begeleidt de mannen in Eelde die een beroep doen op de Regeling Volledige Schadevergoeding (RVS). Het blijkt dat Defensie 60 procent van alle zaken niet binnen twee jaar afhandelt, zoals het streven is. ,,Sommige jongens zijn zes jaar bezig. Ze worden vaak tegengewerkt. Defensie gebruikt een leger aan advocaten. Als er een afhaakt, heeft een nieuwe een half jaar inleestijd nodig. Dan ligt de zaak stil.”

 

Allerlei regels en een bureaucratie

De veteranen die Vels bijstaat hebben te maken met inkomstenderving doordat ze zijn afgekeurd. Ze bouwen geen pensioen meer op. „Sommigen hadden een goed vooruitzicht en promotiekansen bij Defensie voordat ze ziek werden. Dat moet allemaal berekend worden.” De veteraan krijgt te maken met allerlei regels en een bureaucratie waardoor deze kwetsbare ex-militair door de bomen het bos niet meer zien. „Defensie probeert ze een zo laag mogelijke vergoeding voor te schotelen en om van alle ellende af te zijn, willen de veteranen zo’n overeenkomst tekenen. Wij raden hen dat af en vooral hun eigen advocaat te raadplegen.”

De schadevergoedingen verschillen per militair en kunnen oplopen tot meer dan negen ton. Tussen 2015 en dit jaar is zo’n 215 miljoen euro uitgekeerd aan schadevergoedingen aan gewonde veteranen. ,,Met hun schadevergoeding hopen ze rust en zekerheid te krijgen, weer zelfstandig te kunnen wonen en hun leven weer te kunnen oppakken. En een bedrag opzij te kunnen leggen voor hun pensioen”, aldus Vels.

Maar soms brast een veteranen binnen twee jaar zijn hele vergoeding er doorheen. Vels: ,,Vraag me niet hoe, maar het gebeurt. Daarom moet Defensie ook voor budgetbegeleiding zorgen. Op de Thuisbasis werken we sinds kort samen met een budgetplanner.”

#EerlijkeSchadevergoeding #RespectVoorVeteranen

 

Lees het hele artikel in het Dagblad van het Noorden

Schrijf je in en blijf op de hoogte

10+ jaar voor erkenning is te lang!

Het gevecht om erkenning voor veteranen met PTSS

Veteranen die hun land hebben gediend, verdienen eerlijke en snelle erkenning, niet een bureaucratisch gevecht dat decennia duurt. Dit artikel belicht de schrijnende realiteit van veteranen en hun families die vastlopen in een systeem dat traag en onrechtvaardig handelt. Het is tijd voor een menselijker beleid, waarin erkenning en rechtvaardige schadevergoeding geen strijd hoeven te zijn.

HOME / Defensie laat veteranen met PTSS in de kou staan

Eerlijk veteranenbeleid

Veteranen die schadevergoeding aanvragen nadat zij tijdens hun uitzending letsel hebben opgelopen moeten veel te lang wachten op hun geld. Dit stelt Veteranenombudsman Reinier van Zutphen na onderzoek, samen met de Rekenkamer. Hij noemt de situatie van veel veteranen ,,bedroevend”: ,,Veteranen met letselschade worden nog steeds onbehoorlijk behandeld.”

Tijd voor échte verandering!

Er is veel verborgen leed

Defensie laat veteranen in de kou staan

Veteranen die schadevergoeding aanvragen nadat zij tijdens hun uitzending letsel hebben opgelopen moeten veel te lang wachten op hun geld. Dit stelt Veteranenombudsman Reinier van Zutphen na onderzoek, samen met de Rekenkamer. Hij noemt de situatie van veel veteranen ,,bedroevend”: ,,Veteranen met letselschade worden nog steeds onbehoorlijk behandeld.”

De Veteranenombudsman onderzocht de afhandeling van letselschadevergoeding voor militairen ook al in 2021. De ellende die toen werd geconstateerd, bestaat nog steeds, aldus de Veteranenombudsman in het zojuist vrijgegeven rapport over de behandeling van letselschadeclaims van veteranen. ,,De procedures moeten korter en duidelijker, die zijn nog altijd stressvol en belastend voor veteranen. Veteranen vinden de procedure nog steeds te ondoorzichtig en de behandelingsduur te lang.”

Gemiddeld duurt de afhandeling van de schadeclaim drie jaar. Sommige veteranen wachten echter al acht jaar op een uitkomst, terwijl zij zich vaak al in een kwetsbare positie bevinden. Een groot deel van deze veteranen kampt met posttraumatische stressstoornis (PTSS).

 

‘Schaderegeling heeft negatief effect’

Veteranenombudsman Reinier van Zutphen: ,,De regeling die bedoeld is om de veteraan en zijn familie rust en zekerheid te bieden voor de toekomst, heeft door de lange duur en het ingewikkelde proces een tegenovergesteld effect. Een regeling die veteranen moet helpen, belemmert diezelfde veteranen in het weer oppakken van hun leven.”
,,Veteranen geven aan onvoldoende informatie te krijgen over de afhandeling van hun aanvraag. Ze weten hierdoor niet goed waar ze aan toe zijn. Ook zorgt het gebrek aan informatie voor wantrouwen, wat vervolgens weer in de weg kan staan van een vlotte en transparante afhandeling van de letselschadeclaim”, aldus de ombudsman.
Defensie krijgt forse kritiek van de ombudsman. Praktische problemen die vier jaar geleden al bekend waren, zijn nog steeds niet opgelost. Zo kunnen medische dossiers nog steeds niet digitaal worden aangeleverd. ,,Ik kan niet anders dan vaststellen dat Defensie onvoldoende urgentie voelt om naar oplossingen te zoeken voor de veteraan”, aldus Veteranenombudsman Reinier van Zutphen.

 

Defensie heeft structureel tekort juridisch personeel

Ook de advocaten die militairen bijstaan zijn oorzaak voor de ellenlange procedures, zegt de ombudsman. Die nemen ,,onvoldoende verantwoordelijkheid voor hun eigen handelen. De procedure kan een stuk minder belastend zijn als zij met elkaar in gesprek gaan en actief de samenwerking opzoeken.

Veteranen kunnen de gevolgen van blijvende fysieke of mentale schade verhalen bij het ministerie van Defensie. Dit gebeurt via de Regeling Volledige Schadevergoeding (RVS).

De Algemene Rekenkamer heeft gelijktijdig met de ombudsman de RVS-procedure onderzocht. Daaruit blijkt dat zestig procent van alle zaken niet binnen twee jaar wordt afgehandeld, zoals het streven is van de minister van Defensie. De Rekenkamer oordeelt dat Defensie een structureel tekort heeft aan juridisch personeel, ,,wat ten koste gaat van dienstverlening aan veteranen”.

 

De procedures moeten korter en duidelijker

In het rapport van de ombudsman wordt een veteraan geciteerd, die al heel lang wacht op afronding van zijn claim: ,,Mijn vergoeding heb ik in mijn dromen al uitgegeven aan het weer oppakken van ons leven en gelukkig zijn. Het lijkt erop dat Defensie ons daarin tegenhoudt. Het zou fijn zijn om dit hoofdstuk af te kunnen sluiten na deze jarenlange voortslepende zaak.”

Ombudsman Van Zutphen zegt ,,blij te zijn dat hiermee de feiten nu eindelijk boven tafel zijn. Het onderzoek van de Algemene Rekenkamer bevestigt wat veteranen mij vertellen”.

 

Mijn vergoeding heb ik in mijn dromen al uitgegeven aan het weer oppakken van ons leven en gelukkig zijn. Het lijkt erop dat Defensie ons daarin tegenhoudt

Integriteitsonderzoek naar verantwoordelijke afdeling

De Drentse jurist Ferre van de Nadort – die momenteel honderd zaken heeft lopen waarbij veteranen zijn betrokken – eist een integriteitsonderzoek naar de juridische afdeling van Defensie, naar aanleiding van het verwoestende oordeel van de ombudsman. Hij stelt dat de afdeling ,,na tien jaar de zaken nog steeds niet op orde heeft. Ik heb daar geen enkel begrip voor en kan dat ook niet uitleggen aan mijn cliënten. De afwikkeling duurt te lang en er worden vaak onnodige obstakels opgeworpen.”

 

Praktijken Defensie zijn een overheid onwaardig

Het langste traject dat de Drentse jurist voerde voor een veteraan duurde maar liefst acht jaar. Van de Nadort: ,,Defensie dwingt veteranen om vaststellingsovereenkomsten te tekenen. Er vindt een zogenaamd overleg plaats, waarbij Defensie ten nadele van de veteraan afwijkt van haar beleid over de hoogte van de schadevergoeding. Na jaren discussie kan de veteraan slikken of stikken: of je blijft in een uitzichtloze situatie zitten, of je tekent tegen finale kwijting en je krijgt je schadevergoeding. Deze praktijk is een overheid onwaardig en zorgt voor veel onnodige vertraging. Defensie past dit ook daadwerkelijk als drukmiddel toe. Deze praktijk ondermijnt de rechtspositie van de veteraan.”

 

Stop met deals sluiten met veteranen

Hij bepleit het stopzetten van het sluiten van vaststelingsovereenkomsten. ,,De overheid hoort gewoon een schadebesluit te nemen, waartegen eventueel bezwaar en beroep kan worden ingesteld. Dan kan de veteraan de schadevergoeding krijgen die Defensie heeft vastgesteld en wordt hij niet gedwongen om tegen zijn zin in een overeenkomst te tekenen. Dit is trouwens ook hoe ons staatsbestel is ingericht en hoe burgers tegen de overheid worden beschermd. Defensie ondermijnt dit.”

Volgens de Rekenkamer is er tussen 2015 en dit jaar zo’n 215 miljoen euro uitgekeerd aan schadevergoedingen aan gewonde veteranen.

#EerlijkeSchadevergoeding #GeenStrijdNaDienst #RespectVoorVeteranen

Lees het hele artikel in het Dagblad van het Noorden

10+ jaar voor erkenning is te lang!

Het gevecht om erkenning voor veteranen met PTSS

Veteranen die hun land hebben gediend, verdienen eerlijke en snelle erkenning, niet een bureaucratisch gevecht dat decennia duurt. Dit artikel belicht de schrijnende realiteit van veteranen en hun families die vastlopen in een systeem dat traag en onrechtvaardig handelt. Het is tijd voor een menselijker beleid, waarin erkenning en rechtvaardige schadevergoeding geen strijd hoeven te zijn.

Samen sterk

Deel je ervaring en help het veteranenbeleid te verbeteren.

Ben jij een veteraan of familielid en loop je vast? Heb je te maken met trage procedures, onrechtvaardige schadevergoeding of gebrek aan erkenning? Jouw ervaring telt en kan het verschil maken!

Stichting Militaire Oorlogsslachtoffers

Eerlijk veteranenbeleid

Veteranen verdienen snelle zorg, eerlijke schadevergoeding en echte erkenning, maar het huidige beleid faalt – tijd voor verandering!

Tijd voor échte verandering!

Er is veel verborgen leed

Veteranen met PTSS verdienen beter beleid én een eerlijke schadevergoeding. Ze hebben hun leven gegeven voor onze veiligheid en kampen nu met mentale en sociale problemen. Werkloosheid, relatieproblemen en zelfs zelfmoord dreigen, terwijl hulp door bureaucratie en wachttijden moeilijk bereikbaar is. Snelle zorg en een passende schadevergoeding erkennen hun offers en voorkomen maatschappelijke problemen. Een rechtvaardige samenleving laat zijn veteranen niet in de steek!

Samen sterk

Deel je ervaring en help het veteranenbeleid te verbeteren.

Ben jij een veteraan of familielid en loop je vast? Heb je te maken met trage procedures, onrechtvaardige schadevergoeding of gebrek aan erkenning? Jouw ervaring telt en kan het verschil maken!

Defensie laat veteranen met PTSS in de kou staan

Veteranen die door PTSS niet meer kunnen werken, belanden in een eindeloze strijd met Defensie. In de praktijk duurt het meer dan 10 jaar voordat zij erkenning en compensatie krijgen. In die tijd leven zij met ernstige psychische klachten, zonder financiële zekerheid en met oplopende schulden. Sommigen raken daardoor dakloos.

In plaats van snelle hulp krijgen veteranen te maken met bureaucratie en wantrouwen van de zijde van Defensie. Dit moet anders. Defensie moet haar verantwoordelijkheid nemen en zorgen voor een eerlijk, snel en menselijk proces. Onze veteranen verdienen beter!

Erkenning
Veteranen met PTSS of andere dienstgerelateerde klachten verdienen een voortvarende en rechtvaardige procedure. Geen eindeloze bureaucratie, maar snelle erkenning van hun situatie en directe toegang tot de hulp die zij nodig hebben.

Een rechtvaardige schadevergoeding
Schade die tijdens de diensttijd is opgelopen, moet eerlijk en rechtvaardig worden vergoed. Veteranen mogen niet in onzekerheid blijven of financieel in de problemen raken door een systeem dat hen in de steek laat.

Geen vaststellingsovereenkomsten onder druk
Het is onacceptabel dat veteranen worden gedwongen om vaststellingsovereenkomsten te ondertekenen, vaak onder psychologische druk en zonder volledige informatie over hun rechten. Dit moet stoppen!

Het oplossen van toekomstige inkomstenverliezen

Het belang van een voorbehoud in de vaststellingsovereenkomst voor veteranen

Meer over vaststellings- overeenkomsten

Veteranen die fysiek of psychisch gewond zijn geraakt tijdens hun militaire dienst, krijgen vaak te maken met de afwikkeling van schadeclaims en schadevergoeding via vaststellingsovereenkomsten. Dit proces kan complex zijn, vooral wanneer de schadevergoeding wordt vastgesteld op basis van de inkomsten die een veteraan op het moment van de claim verwacht te verdienen. Een terugkerend probleem waar veel veteranen, met name jonge veteranen die nog werkzaam zijn, tegenaan lopen, is het verlies van verdienvermogen op een later moment, nadat de vaststellingsovereenkomst is getekend. Dit kan leiden tot onenigheid over de hoogte van de schadevergoeding en extra vertraging in de afhandeling van de zaak. Daarom pleiten belangenbehartigers voor de mogelijkheid om een voorbehoud op te nemen in de vaststellingsovereenkomst, zodat misgelopen inkomsten in de toekomst alsnog kunnen worden gecompenseerd.

 

Het probleem van onvoorziene toekomstige inkomstenverliezen

Het komt regelmatig voor dat veteranen, vooral de jongere generatie, tijdelijk weer aan het werk zijn nadat hun schadevergoeding is vastgesteld. In sommige gevallen zijn deze veteranen op het moment van de schadevergoeding nog niet volledig hersteld van hun psychische of fysieke blessures. Ze kunnen echter wel in staat zijn om werk te verrichten, maar vaak loopt dit werk in de toekomst risico. Door hun kwetsbare gezondheid kunnen ze op termijn het werk niet meer voortzetten, waardoor ze inkomsten mislopen die bij de schadevergoeding oorspronkelijk wel werden meegenomen. Dit verlies van verdienvermogen kan een enorme impact hebben op hun financiële situatie, aangezien ze met de vastgestelde schadevergoeding moeten rondkomen, die is gebaseerd op hun werkelijke inkomsten op het moment van de claim.

Een veelvoorkomend probleem is dat, wanneer veteranen uiteindelijk niet meer in staat blijken te zijn om hun werk voort te zetten, er een discussie ontstaat over de hoogte van de schadevergoeding. Aangezien er in de oorspronkelijke vaststellingsovereenkomst geen rekening werd gehouden met het mogelijk toekomstige verlies van inkomsten, kunnen er juridische complicaties ontstaan. Dit kan leiden tot vertraging in de afhandeling van het dossier en zelfs onenigheid tussen de belangenbehartiger, de veteraan en de juridische diensten van Defensie (zoals de JDV – Juridische Dienstverlening Veteranen).

 

De onenigheid over toekomstige schade

De vaststellingsovereenkomst is bedoeld om een definitieve regeling te treffen voor het schadebedrag dat een veteraan ontvangt voor het verlies van verdienvermogen. Echter, doordat er op het moment van de ondertekening geen garanties zijn over de toekomst, kunnen er onverwachte veranderingen optreden in de situatie van de veteraan. Wanneer bijvoorbeeld blijkt dat een veteraan door gezondheidsproblemen niet in staat is om zijn of haar werk voort te zetten, ontstaat er vaak discussie over de vraag of de schadevergoeding aangepast moet worden. De belangenbehartigers merken op dat dit kan leiden tot langdurige juridische procedures, omdat het juridische proces en de berekeningen moeten worden herzien om het verlies aan toekomstige verdiencapaciteit alsnog te compenseren.

Bovendien wordt er vaak naar de schadevergoeding gekeken als naar een gesloten deal, waardoor het moeilijk wordt om extra claims in te dienen voor de verloren inkomsten na de vaststelling van het oorspronkelijke schadebedrag. Dit creëert een soort juridische impasse, waarbij veteranen geen recht hebben op aanvullende compensatie, terwijl de schade en het verlies van verdienvermogen in werkelijkheid doorgaan en vaak groter worden.

 

Het pleidooi voor een voorbehoud in de vaststellingsovereenkomst

Om deze problematiek aan te pakken, pleiten belangenbehartigers voor de mogelijkheid om een voorbehoud op te nemen in de vaststellingsovereenkomst. Dit voorbehoud zou de veteraan de mogelijkheid bieden om, onder bepaalde omstandigheden, terug te komen op het overeengekomen schadebedrag als er later verlies van verdienvermogen optreedt. Het idee is dat de veteraan na het tekenen van de overeenkomst, wanneer blijkt dat de gezondheidstoestand de werkcapaciteit in de toekomst verder beïnvloedt, alsnog een aanvullende schadevergoeding kan aanvragen.

De belangenbehartigers stellen voor dat dit voorbehoud een formeel onderdeel wordt van de schadevergoedingsovereenkomst, zodat de veteraan zich geen zorgen hoeft te maken over het mislopen van inkomsten die niet in de oorspronkelijke berekening zijn meegenomen. Dit zou de rechtszekerheid voor veteranen vergroten en de juridische processen voor zowel de veteraan als de betrokken partijen versnellen. Een voorbehoud zou bovendien het risico op langdurige juridische strijd verminderen, omdat het een vooraf overeengekomen regeling zou bieden voor onvoorziene omstandigheden.

 

De juridische implicaties en de huidige beperkingen

Op dit moment is het niet mogelijk om een voorbehoud in de vaststellingsovereenkomst op te nemen. De wetgeving en de procedures rondom schadevergoeding voor veteranen bieden geen ruimte voor toekomstige aanpassingen aan de vastgestelde schadevergoeding. Dit beperkt de mogelijkheid om in te spelen op veranderingen in de werkcapaciteit van veteranen na het ondertekenen van de overeenkomst.

De huidige regelgeving is primair gericht op het toekennen van schadevergoeding op het moment van de claim, gebaseerd op de situatie van de veteraan op dat moment. Dit zorgt voor een definitieve vaststelling van het schadebedrag, wat in veel gevallen leidt tot een goed afgeronde procedure voor beide partijen. Echter, dit model houdt geen rekening met de dynamiek van gezondheid en werkcapaciteit na de vaststelling van de schadevergoeding, wat het risico van toekomstige verliezen in inkomens niet afdekt.

Door een voorbehoud in te voeren, zou het mogelijk worden om het schadebedrag aan te passen wanneer er onvoorziene omstandigheden optreden, zoals het verergeren van een fysieke of psychische aandoening. Dit zou het voor veteranen makkelijker maken om toekomstige schade die voortkomt uit verlies van verdiencapaciteit te claimen, zonder dat dit leidt tot langdurige juridische procedures of vertragingen in de afhandeling van hun zaak.

 

Mogelijke oplossingen en beleidswijzigingen

De belangenbehartigers pleiten niet voor een radicale verandering in de bestaande procedures, maar wel voor een meer flexibele benadering van schadevergoeding. Er zouden richtlijnen moeten worden opgesteld voor het opnemen van een voorbehoud in de vaststellingsovereenkomst, waarbij het voorbehoud alleen van toepassing is wanneer de veteraan aantoonbaar verlies van verdienvermogen ondervindt door de gezondheidsproblemen die samenhangen met hun militaire dienst. Deze regeling zou een vangnet bieden voor veteranen die onverwachts niet meer in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, zonder dat dit de juridische processen voor veteranen of Defensie nodeloos compliceert.

 

Conclusie

Het opnemen van een voorbehoud in de vaststellingsovereenkomst voor veteranen is een belangrijke stap om ervoor te zorgen dat deze kwetsbare groep niet geconfronteerd wordt met extra financiële onzekerheid in de toekomst. Veel veteranen, met name de jongere generatie, lopen het risico later in hun carrière opnieuw uit te vallen vanwege onvoorziene gevolgen van hun diensttijd. Een voorbehoud zou hen de mogelijkheid bieden om misgelopen inkomsten alsnog te compenseren zonder dat dit leidt tot langdurige juridische conflicten.

De belangenbehartigers hebben terecht aangegeven dat er een structurele oplossing nodig is om ervoor te zorgen dat de schadevergoeding niet definitief is, maar ruimte biedt voor veranderingen in de toekomst. Het is belangrijk dat de wetgeving en de procedures voor schadevergoeding voor veteranen hierop aangepast worden, zodat veteranen die hun schadevergoeding in goede trouw hebben ontvangen, niet alsnog in financiële problemen terechtkomen door onvoorziene verliezen in hun verdiencapaciteit.

Laatste nieuws

De Uitvoering van het Militair Invaliditeitspensioen

Wachttijden en de noodzaak voor betere zorg en efficiëntie

In 2018 heeft de Veteranenombudsman een zorgenbrief gestuurd naar de Minister van Defensie, waarin zij haar bezorgdheid uitte over de onaanvaardbaar lange wachttijden bij de uitvoering van het militair invaliditeitspensioen (MIP). De minister reageerde door te wijzen op een tekort aan keuringsartsen, maar de Veteranenombudsman stelde dat het probleem breder en structureler is dan enkel een tekort aan personeel. De wachttijden voor de uitvoering van het MIP, die vaak oplopen tot maanden, hebben ernstige gevolgen voor de veteranen die in veel gevallen al psychisch en fysiek zwaar belast zijn door hun diensttijd. Dit artikel onderzoekt de problematiek rondom de wachttijden bij de uitvoering van het militair invaliditeitspensioen, de rol van het ABP/SMO, de juridische en ethische verplichtingen van de overheid, en de noodzaak voor structurele verbeteringen.

 

Wat is het Militair Invaliditeitspensioen?

Het militair invaliditeitspensioen (MIP) is een financiële voorziening voor veteranen die door hun inzet tijdens militaire uitzendingen fysiek en/of psychisch gewond zijn geraakt. Dit pensioen is bedoeld om veteranen te compenseren voor de schade die zij tijdens hun diensttijd hebben opgelopen en om hen te voorzien in hun inkomen wanneer ze door hun blessures niet meer in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien.

Het aanvragen van het MIP kan een ingrijpend proces zijn. Veteranen moeten door een keuring en er worden verschillende medische rapporten opgesteld om de mate van invaliditeit vast te stellen. In veel gevallen komt het voor dat veteranen, die met psychische problemen zoals posttraumatische stressstoornis (PTSS) kampen, zich in een kwetsbare situatie bevinden. Dit maakt het proces van aanvraag en goedkeuring niet alleen belangrijk voor hun financiële situatie, maar ook voor hun mentale welzijn. Het is van essentieel belang dat aanvragen snel en zorgvuldig worden behandeld, zodat veteranen niet verder in hun problemen verzanden.

 

De wachttijden en de gevolgen voor veteranen

In haar zorgenbrief van 2018 maakte de Veteranenombudsman duidelijk dat de wachttijden voor het MIP vaak onaanvaardbaar lang zijn. Veteranen melden dat zij maanden moeten wachten tussen het moment dat zij een aanvraag indienen en het moment dat zij worden uitgenodigd voor een keuring. Dit is bijzonder problematisch, vooral voor veteranen met psychische aandoeningen zoals PTSS, die vaak al kampen met stress, angsten, en andere ernstige symptomen. Het lange wachten op uitsluitsel kan de situatie van deze veteranen verergeren en hen verder uitputten, zowel fysiek als mentaal.

Voor veteranen is de aanvraag van het MIP niet zomaar een administratieve procedure. Het is een wezenlijk onderdeel van hun hersteltraject, een erkenning van hun opofferingen en een noodzakelijke voorziening om hun leven weer op de rails te krijgen. Het lang moeten wachten op een reactie uit de administratie kan het gevoel van onzekerheid en onrecht vergroten. Dit kan leiden tot verergering van psychische klachten en een verlies van vertrouwen in het systeem dat hen zou moeten ondersteunen.

De Veteranenombudsman wees in haar brief dan ook op het ethische en juridische probleem dat deze lange wachttijden met zich meebrengen. Burgers die een beroep doen op een wettelijke inkomensvoorziening, zoals het MIP, moeten in redelijke termijn duidelijkheid krijgen over de vraag of hun aanvraag wordt gehonoreerd. Dit geldt zeker voor veteranen, een groep die zich in een kwetsbare situatie bevindt. De lange wachttijden brengen bovendien het risico met zich mee dat veteranen het vertrouwen in het systeem verliezen, hetgeen schadelijk is voor zowel hun psychische toestand als voor hun bereidheid om hulp te zoeken.

 

De capaciteitsproblemen bij het ABP/SMO

De minister van Defensie verwees in haar reactie naar een tekort aan keuringsartsen als de voornaamste oorzaak van de vertragingen in de uitvoering van het MIP. De verwachting was dat een tekort aan artsen op termijn zou leiden tot langere wachttijden en meer administratieve vertragingen. Echter, de Veteranenombudsman ziet dit niet als het enige probleem, maar als een symptoom van een breder en structureler probleem binnen het systeem van schadevergoeding en zorg voor veteranen.

Naast het tekort aan keuringsartsen, zijn er capaciteitsproblemen bij de uitvoerende instanties, zoals het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) en het Smalle Overheidsmodel (SMO). Deze instanties spelen een cruciale rol in het proces van keuringen en toekenning van het MIP. Wanneer deze organisaties niet voldoende capaciteit hebben om het aantal aanvragen op tijd te verwerken, ontstaat er een backlog die tot langere wachttijden leidt.

De Veteranenombudsman benadrukt dat capaciteitsproblemen bij het ABP en SMO geen reden mogen zijn om aanvragen van veteranen op te stapelen en te laten liggen. De zorgplicht die de overheid heeft voor veteranen, die wettelijk is vastgelegd in de Veteranenwet, vereist dat veteranen tijdig en op een rechtmatige manier geholpen worden. Dit betekent dat het tekort aan capaciteit niet mag leiden tot een vertraging in de behandeling van aanvragen, vooral niet bij een kwetsbare groep zoals veteranen.

 

De zorgplicht en de Juridische verplichtingen

De Veteranenwet, die in 2012 in werking trad, legt een bijzondere zorgplicht voor veteranen vast. Deze wet erkent dat veteranen die fysiek en/of psychisch gewond zijn geraakt tijdens hun diensttijd recht hebben op zorg en voorzieningen. De zorgplicht houdt in dat de overheid niet alleen verplicht is om veteranen toegang te geven tot de nodige zorg, maar ook om hen tijdig en adequaat te ondersteunen in hun aanvragen voor financiële voorzieningen, zoals het MIP.

Deze zorgplicht omvat meer dan alleen het leveren van zorg. Het gaat ook om het bieden van rechtszekerheid voor veteranen, wat betekent dat zij moeten kunnen rekenen op een tijdige afhandeling van hun aanvragen en op een eerlijke en transparante procedure. Het niet naleven van deze verplichtingen kan leiden tot een gevoel van verwaarlozing en onzekerheid bij veteranen, wat hun welzijn verder kan ondermijnen.

De lange wachttijden bij de uitvoering van het MIP staan dan ook haaks op de rechten die veteranen op grond van de Veteranenwet hebben. Volgens de wet zou de overheid alle maatregelen moeten treffen om de procedure snel, eerlijk en efficiënt te laten verlopen. De Veteranenombudsman heeft dan ook met klem verzocht om een structurele oplossing die recht doet aan deze zorgplicht en die ervoor zorgt dat de aanvragen van veteranen niet langer onterecht vertraging oplopen.

 

Oproep tot oplossing en onderzoek

De situatie die door de Veteranenombudsman in haar zorgenbrief werd geschetst, werd in januari 2019 met urgentie onder de aandacht van de minister gebracht. De ombudsman heeft de minister verzocht om snel maatregelen te nemen die ervoor zorgen dat de aanvragen van veteranen voor het MIP voortvarend worden behandeld en dat de lange wachttijden tot het verleden gaan behoren.

In het eerste kwartaal van 2019 besloot de Veteranenombudsman ook een onderzoek te starten naar de bredere problematiek rondom de uitvoering van het MIP. Het doel van dit onderzoek was om de onderliggende oorzaken van de vertragingen in kaart te brengen en om te onderzoeken welke structurele veranderingen nodig zijn om het systeem efficiënter en effectiever te maken. De uitkomsten van dit onderzoek zouden mogelijk kunnen leiden tot aanbevelingen voor beleidsverbeteringen en veranderingen in de uitvoering van het MIP.

 

De noodzaak voor structurele verbeteringen

De lange wachttijden bij de uitvoering van het militair invaliditeitspensioen vormen een ernstig probleem voor veteranen, die vaak al kwetsbaar zijn door de fysieke en psychische gevolgen van hun diensttijd. Het is van groot belang dat de overheid snel en effectief maatregelen neemt om de wachttijden te verkorten en ervoor te zorgen dat de aanvragen van veteranen op tijd en met de nodige zorg en aandacht worden behandeld.

De capaciteitsproblemen bij de uitvoerende instanties, zoals het ABP en het SMO, mogen geen reden zijn voor vertragingen in de procedure. De zorgplicht die de overheid heeft voor veteranen vereist dat hun aanvragen op een efficiënte en rechtvaardige manier worden afgehandeld. Het is dan ook noodzakelijk dat de overheid niet alleen reageert op de symptomen van de vertragingen, maar ook structurele veranderingen doorvoert die zorgen voor een snellere en effectievere uitvoering van het MIP, zodat veteranen de zorg en erkenning krijgen die zij verdienen.

Samen sterk

VETERANENBELEID UITGELEGD

Alle informatie voor veteranen met PTSS gebundeld op één site. Hier maken we samen één vuist. Dat heeft veel nieuwe informatie opgeleverd, onthullingen en nieuwe inzichten. Maar we zijn er nog niet. Sluit je aan bij het collectief. Alleen zo krijgen veteranen met PTSS de erkenning en schadevergoeding die ze verdienen.

Een initiatief van Stichting MOS.

Veteranenombudsman: een analyse van de afwikkeling van claims voor veteranen

De ereschuldregeling en dejuridisering

In 2011 bemiddelde de Nationale Ombudsman bij de totstandkoming van een regeling die bekendstaat als de ereschuld. Deze regeling was bedoeld als een bijzondere, eenmalige uitkering ter erkenning van veteranen die door hun inzet tijdens oorlogsomstandigheden of crisisbeheersingsoperaties lichamelijk of psychisch gewond waren geraakt. De regeling was bedoeld om veteranen een blijk van waardering te geven voor hun dienst, maar het bracht tegelijkertijd een praktische oplossing voor de afwikkeling van de claims van veteranen die schade hadden opgelopen tijdens hun diensttijd. De algemene verwachting was dat een generieke regeling zoals de ereschuld zou bijdragen aan een effectievere en snellere afhandeling van claims, waardoor de juridische procedures die vaak gepaard gingen met claims voor schadevergoeding zouden afnemen. Echter, de praktijk bleek anders: ondanks de ereschuld en de Uitvoeringsregeling volledige schadevergoeding bleef het aantal juridische procedures juist toenemen.

Deze situatie staat in contrast met de wens van de Minister van Defensie, die in 2016 had aangegeven zich in te zetten voor de “dejuridisering” van de geschillen. Het doel van deze dejuridisering was om geschillen sneller en zonder juridische procedures op te lossen, zodat veteranen niet opnieuw in lange en kostbare juridische trajecten zouden belanden. Toch blijkt dat de reguliere formele procedure, ondanks de ereschuld en de initiatieven die in gang zijn gezet om de afwikkeling te versnellen, in veel gevallen de onderliggende conflicten niet oplost. Dit roept belangrijke vragen op over de effectiviteit van de regeling en de manier waarop de afhandeling van schadeclaims voor veteranen verder verbeterd kan worden.

 

De ereschuldregeling: wat is het en waarom werd het geïntroduceerd?

De ereschuld werd in 2011 geïntroduceerd als een uitkering voor veteranen die lichamelijke of psychische schade hadden opgelopen door hun inzet in conflictgebieden of bij crisisbeheersingsoperaties. Deze regeling was bedoeld om veteranen niet alleen financieel te ondersteunen, maar ook om een blijk van waardering en erkenning te geven voor hun moedige dienst. Het idee achter de regeling was dat veteranen die tijdens hun dienst gewond waren geraakt, zowel fysiek als mentaal, compensatie zouden krijgen voor de schade die ze hadden opgelopen. In plaats van het langdurige, vaak complexe proces van schadevergoeding via juridische procedures, was de ereschuld bedoeld als een meer generieke en efficiënte oplossing.

De regeling werd dus ingevoerd met de verwachting dat deze zou bijdragen aan het verlagen van het aantal claims die veteranen moesten indienen via juridische procedures. Veteranen zouden in plaats daarvan sneller en gemakkelijker een uitkering ontvangen zonder dat zij juridische stappen hoefden te zetten. De gedachte was dat door een uniforme regeling te creëren, het aantal procedures drastisch zou afnemen en veteranen snel de erkenning en compensatie zouden krijgen die ze verdienden.

 

De verwachtingen vs de realiteit

Hoewel de ereschuld regeling werd opgezet om veteranen sneller en gemakkelijker tegemoet te komen, bleek de praktijk anders uit te pakken. In plaats van een verlaging van het aantal claims, nam het aantal juridische procedures juist toe. Dit heeft verschillende oorzaken, waarvan de belangrijkste te maken heeft met de manier waarop de regeling in de praktijk werd uitgevoerd en geïnterpreteerd.

Een belangrijke factor is dat de ereschuldregeling niet altijd voldoende tegemoetkwam aan de behoeften van veteranen, vooral niet als het ging om gevallen van langdurige, complexe schade, zoals posttraumatische stressstoornis (PTSS). Veteranen die jaren geleden hadden gediend, moesten soms onterecht lange tijd wachten voordat zij werden erkend en gecompenseerd. De eenmalige aard van de ereschuld bleek bovendien voor sommige veteranen onvoldoende om de werkelijke kosten van hun schade te dekken. Wanneer veteranen het gevoel hadden dat hun schade onvoldoende werd erkend, of wanneer de regeling niet in hun ogen de juiste compensatie bood, zochten zij hun toevlucht in juridische procedures om hun recht te halen.

Een ander probleem was dat de uitvoering van de regeling niet altijd uniform was. Dit leidde tot inconsistenties in de manier waarop veteranen werden behandeld en erkend. In sommige gevallen werd de ereschuld uitgekeerd zonder veel problemen, maar in andere gevallen ontstonden er geschillen over de hoogte van de uitkering, de toekenning van compensatie of de aard van de schade die werd erkend. Dit leidde tot meer juridische procedures dan oorspronkelijk werd verwacht.

 

Dejuridisering van geschillen: de beleidsdoelen en uitdagingen

De wens van de Minister van Defensie om te komen tot dejuridisering van de geschillen werd ingevoerd als een reactie op de toenemende juridische procedures en de behoefte om veteranen sneller en zonder de lasten van juridische strijd tegemoet te komen. Het doel van de dejuridisering was om geschillen op een informele manier op te lossen, zonder de noodzaak van rechtszaken, wat niet alleen tijd en geld zou besparen, maar ook de veteranen zou ontlasten van de emotionele belasting van een juridische strijd.

In 2016 werden er maatregelen genomen om de afwikkeling van zaken te versnellen. Dit omvatte het vrijmaken van extra capaciteit en financiële middelen om ervoor te zorgen dat claims sneller konden worden afgehandeld. Daarnaast werd er geprobeerd om belangenbehartigers actief te betrekken bij overleg, om tot een meer op maat gemaakte oplossing voor veteranen te komen. Het idee was dat door een proactieve en samenwerkende benadering, veteranen sneller geholpen konden worden zonder de juridische procedures die vaak een belemmering vormden voor een snelle oplossing.

Toch blijkt ook hier dat de resultaten gemengd zijn. Hoewel er inspanningen werden geleverd om de procedures te versnellen, bleven veel veteranen ontevreden over de manier waarop hun claims werden behandeld. Dit kan deels te maken hebben met de complexiteit van de gevallen, waarbij veteranen vaak met meerdere klachten tegelijk worstelen, zoals fysieke en psychische schade, en waarbij de schade soms pas jaren later volledig tot uiting komt.

 

De toename van juridische procedures

Ondanks de pogingen tot dejuridisering, nam het aantal juridische procedures verder toe. Dit komt deels doordat de ereschuld en andere regelingen vaak niet voldoende tegemoetkwamen aan de complexiteit van de schade van veteranen. De juridische procedures bleven in veel gevallen de enige manier om daadwerkelijk erkenning en schadevergoeding te verkrijgen.

Bovendien blijkt dat de verwachtingen die veteranen hadden van de ereschuld en de Uitvoeringsregeling volledige schadevergoeding vaak niet werden ingelost, wat leidde tot frustratie en uiteindelijk tot rechtszaken. Het ontbreken van een afdoende, structurele oplossing voor de complexe gevallen van veteranen met langdurige schade heeft ervoor gezorgd dat de juridische route nog steeds als de enige werkbare oplossing wordt gezien.

 

Conclusie: de behoefte aan verdere hervorming

Hoewel de ereschuldregeling en de maatregelen om de afwikkeling van claims te versnellen een stap in de goede richting waren, blijkt dat er nog steeds veel obstakels zijn in het proces van schadevergoeding voor veteranen. De verwachting dat de ereschuld de juridische procedures zou verminderen, werd niet ingelost. In plaats daarvan blijft het aantal rechtszaken stijgen, wat in strijd is met de wens van de Minister van Defensie om te komen tot dejuridisering van geschillen.

Dit onderstreept de noodzaak voor verdere hervorming in de manier waarop veteranen worden ondersteund en gecompenseerd. Er is een dringende behoefte aan een meer gestructureerde en transparante regeling die beter inspeelt op de complexiteit van de schade die veteranen kunnen oplopen, en die hen snel en op een eerlijke manier tegemoetkomt zonder dat ze hun toevlucht hoeven te nemen tot juridische procedures. Alleen door een holistische benadering van de problematiek, waarbij niet alleen financiële compensatie wordt geboden, maar ook adequate psychologische ondersteuning en erkenning van de complexiteit van de gevallen, kan er daadwerkelijk een effectieve oplossing komen voor veteranen die recht hebben op schadevergoeding en erkenning.

Laatste nieuws

Samen sterk

VETERANENBELEID UITGELEGD

Alle informatie voor veteranen met PTSS gebundeld op één site. Hier maken we samen één vuist. Dat heeft veel nieuwe informatie opgeleverd, onthullingen en nieuwe inzichten. Maar we zijn er nog niet. Sluit je aan bij het collectief. Alleen zo krijgen veteranen met PTSS de erkenning en schadevergoeding die ze verdienen.

Een initiatief van Stichting MOS.

Veteranenombudsman roept op tot herwaardering en ondersteuning

Over de vergeten rol van ex-partners van veteranen met PTSS

In december 2016 sprak de Veteranenombudsman met drie ex-partners van veteranen die lijden aan posttraumatische stressstoornis (PTSS). Wat naar voren kwam tijdens dit gesprek, was een schrijnende kwestie die vaak buiten beeld blijft: de onvermoeibare inzet van ex-partners die jarenlang hun veteraan met PTSS ondersteunden, maar die vervolgens, na de echtscheiding, geconfronteerd werden met schulden en soms zelfs ernstige gezondheidsproblemen als gevolg van de enorme spanningen in hun relatie. De Veteranenombudsman besloot het signaal op te pakken en een onderzoek in te stellen naar de verwaarlozing van de rol van ex-partners in het zorgsysteem voor veteranen. Dit artikel belicht de problemen die deze ex-partners ervaren, de tekortkomingen in het huidige zorgsysteem en de oproep aan de overheid voor een structurele oplossing.

 

De onzichtbare strijd van ex-partners van veteranen met PTSS

Posttraumatische stressstoornis (PTSS) is een ingrijpende psychische aandoening die vaak voorkomt bij mensen die traumatische ervaringen hebben doorgemaakt, zoals bij veel veteranen die op missie zijn geweest in oorlogsgebieden. PTSS kan een aanzienlijke invloed hebben op het dagelijks functioneren, en het is geen geheim dat het niet alleen de veteraan zelf treft, maar ook hun naasten, waaronder de partner en kinderen. De ex-partners met wie de Veteranenombudsman in december 2016 sprak, benadrukten de enorme persoonlijke en emotionele kosten die zij hebben gedragen in hun rol als ondersteunende partners.

Tijdens de jarenlange relatie, waarin zij hun partner met PTSS steunden, moesten zij zichzelf vaak wegcijferen. Het leven met iemand die PTSS heeft, gaat gepaard met grote spanningen, onzekerheden en moeilijke emotionele momenten. Ex-partners stonden niet alleen in de zorg voor hun partner, maar vaak ook in de zorg voor het gezin. Ze draaiden het huishouden, zorgden voor de kinderen en probeerden een stabiel leven op te bouwen, ondanks de ontwrichtende effecten van PTSS op hun partner.

De ondersteuning die deze ex-partners boden, werd echter niet altijd erkend, zowel binnen het gezin als door de overheid. En nadat de veteranen hun financiële compensatie van Defensie ontvingen voor de opgelopen letsels, vroeg hun partner vaak de echtscheiding aan, waardoor de ex-partners achterbleven met de emotionele en financiële gevolgen van de situatie.

 

De gevolgen voor ex-partners na de echtscheiding

De verhalen van de ex-partners die de Veteranenombudsman sprak, maken pijnlijk duidelijk dat, hoewel de veteranen zelf financiële compensatie kregen voor hun letsels, de ex-partners vaak niet alleen emotioneel gebroken achterbleven, maar ook financieel in de problemen kwamen. Veel ex-partners kregen te maken met schulden, omdat zij jarenlang verantwoordelijk waren voor het gezin en de financiën, vaak ten koste van hun eigen welzijn.

Daarnaast kwamen sommige ex-partners zelf in psychische of fysieke gezondheidsproblemen terecht door de langdurige en zware belasting van hun relatie met een veteraan met PTSS. De spanningen, de constante onzekerheid en het gebrek aan steun van buitenaf hadden verwoestende gevolgen voor hun eigen leven. Dit aspect van de gevolgen van PTSS wordt vaak over het hoofd gezien. Terwijl de veteranen zelf in aanmerking komen voor zorg en ondersteuning, blijven de ex-partners vaak achter in de kou, zonder enige structurele erkenning voor hun cruciale rol in het leven van de veteraan en het gezin.

 

De Veteranenwet en de uitsluiting van ex-partners

In Nederland is er met de Veteranenwet een raamwerk gecreëerd om veteranen die in dienst van de staat psychisch of fysiek letsel hebben opgelopen, te ondersteunen. De wet voorziet in een breed scala aan zorg en compensatie, variërend van medische zorg tot financiële vergoedingen. De veteranen zelf kunnen hier terecht voor hulp en begeleiding, wat hun rehabilitatieproces na een missie vergemakkelijkt.

Echter, een cruciaal aspect van deze wet wordt gemist: de ex-partners van veteranen worden uitgesloten van de regelingen die onder de Veteranenwet vallen. Dit is een problematische lacune. Hoewel de ex-partners vaak jarenlang een steunpilaar waren voor hun partner en het gezin, krijgen zij geen erkenning voor hun rol, noch hebben zij recht op de zorg en ondersteuning die veteranen wel ontvangen. In plaats van structurele zorg en erkenning, kunnen ex-partners soms in specifieke gevallen rekenen op een eenmalige of ad-hoc handreiking van Defensie of het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP), maar deze geboden steun is meestal tijdelijk en vaak onvoldoende.

Deze situatie roept de vraag op waarom ex-partners niet in aanmerking komen voor dezelfde zorgstructuren die voor veteranen zijn opgezet. De mentale en fysieke gezondheid van ex-partners is vaak zwaar aangetast door de langdurige spanningen die gepaard gaan met het leven met iemand met PTSS, en hun bijdrage wordt niet erkend in het huidige zorgsysteem.

 

De oproep voor een structurele oplossing

De gesprekken die de Veteranenombudsman in 2016 voerde, tonen aan dat er een dringende behoefte is aan een structurele oplossing voor de problemen van ex-partners van veteranen met PTSS. De huidige situatie biedt geen passende compensatie voor hun inzet, noch voorziet het in de zorg die zij nodig hebben om de gevolgen van hun ervaringen te verwerken. Terwijl de veteranen zelf ondersteund worden door de Veteranenwet, worden ex-partners buitengesloten van de voorzieningen die hen zouden kunnen helpen om hun eigen leven na de echtscheiding en de jaren van zorg te herstellen.

Er is dan ook een groeiende oproep voor beleidsverandering. Veel ex-partners pleiten voor erkenning van hun rol en zouden graag zien dat er een structurele oplossing komt die hen dezelfde zorg en ondersteuning biedt als veteranen. De Veteranenombudsman neemt dit signaal serieus en is een onderzoek gestart om te kijken hoe de wetgeving en het zorgsysteem verbeterd kunnen worden om ook ex-partners van veteranen met PTSS beter te ondersteunen.

 

Conclusie

De rol van ex-partners van veteranen met PTSS is jarenlang onderschat en verwaarloosd. Terwijl veteranen terecht zorg en erkenning krijgen voor de psychische en fysieke gevolgen van hun dienst, blijven de ex-partners vaak zonder structurele steun, ondanks de cruciale bijdrage die zij hebben geleverd in het leven van de veteraan en het gezin. Het is hoog tijd dat er een verandering komt in de wetgeving, zodat ook ex-partners recht krijgen op de zorg en ondersteuning die zij verdienen. De oproep voor een structurele oplossing is dan ook een belangrijke stap in het erkennen van de vaak vergeten slachtoffers van PTSS: de ex-partners die jarenlang in de schaduw van hun partner stonden en het gezin draaiende hielden onder extreme omstandigheden.

Laatste nieuws

1 2